CENNET KANTO 31

Beatrice' den Ayrılış ve Meryem Ana

Isa’nın yolundan gidenler,

Bir beyaz gül şeklinde göründü bana

Kanını akıtarak kurmuştu kliseyi,

Melekler ilahiler söyleyerek uçuşmaktaydılar.

Arı sürüsü gibi çiçeklere gidiyor;

 sonra bal yapmak için kovana dönüyorlardı.

Önce gül’e gidiyor sonra  ışığa dönüyorlardı

Sonsuz aşklarını gösteriyorlardı.

Alev gibi yüzlerini al aldı,

Kanatları altından,

Kıyafetleri kardan beyaz parlakmaktaydı.

O büyük çiçeğin içine girdiklerinde;

 Halka, halka,

Işığa yakın uçmakla elde ettikleri

Rahmeti ve huzuru dağıtıyorlardı.

Gülün üzerinde ışık üzerine ışık...

Bunca ışık yukarıdaki  Ihtişamı gölgelemiyordu.

Bütün Evrene Tanrının Nuru yansıyor,

 herkes -kendi alabildiğince- o ışığı alıyordu.

Hiç bir şeyin, O Işığı gölgelemeye, gücü yetemezdi

Bu  kutsanmış alan,

Eski yeni bütün ruhların üzerine yansıyor,

Her göz, her kalp, oraya bakıyordu

Bir yıldızdan hasıl olan üç kat ışık;

Bizim içinde bulunduğumuz fırtınaya ( dünyaya) da ışığını ver!

Barbarlar, kuzeyden inip de, Roma’ ya baktıkların da,

Lateran sarayını görüp de, hayran kalırlar da, nasıl;

"Bu şehrin dünyadaki başka her yerden daha çok parladığını" anlarlarsa;

Ben de Insan'dan – insanüstü- varlığa dönüştüğümde;

Zaman' dan sonsuzluğa geçtiğim de;

Floransa' lılar arasından çıkıp da,

 dürüst ve adil insanlar arasına girdiğimde, benzer duygular  hissettim. 

Hayret ettim.

Bu şaşkınlık ve sevinç içerisindeyken,

Artık hiç bir şey duymama ve  konuşmama gerek kalmamıştı.

Nasıl hacılar yolculuklarının hedefine vardıklarında

Tapınağa yeniden doğmuş gibi heyecanla bakar ve evlerine döndüklerinde;

 bu gördüklerini nasıl anlatacaklarını düşünürlerse;

 ben de önümde dizi dizi sıralanmış parıltılara öyle bakıyordum.

Bir aşağı, bir yukarı, bir çepeçevre gözlerim dolaşıyordu.

Sevgiyle ışıldayan yüzler görüyordum.

Hem kendilerinin "gülümsemesi" hem de "Tanrının ışığıyla" parlıyorlardı.

Halleri tavırları asaletlerini gösteriyordu.

Bir tek yere takılı kalmadan her yeri gözden geçirdim

Artık Cennet'in genel olarak  planını anlamıştım

Gene de bazı soracaklarım vardı;

Tatlı Hanıma döndüm ama,

 ben Beatrice' i görmeyi beklerken, bir başkası beni selamladı.

Güzel elbiseler içinde bir yaşlı adam,

Yüzü gözü nurlu, sevgi dolu, davranışları zarif,

Şevkatli bir baba gibi duruyordu orada.

Hemen üzüntüyle Beatrice’ i sordum;

“O nerede?”

Dali

“Seni istediğin yere götürmem için beni yerimden çağırdı”dedi

“İstersen yukarıdan üçüncü sıraya bakıp, onu görebilirsin

O'nun yeri orasıdır. En üst mertebenin altındaki üçüncü sıra."

Hemen baktım; oradaydı, bir ışık halesinin içerisinde parlıyordu.

Beatrice benden o kadar uzaktaydı ki;

Sanki ben denizin dibinde,

 O da gökyüzünün en üst katındayı.

Ama burada mesafenin önemi yoktu.

O'nun görüntüsü bana hiç bir engelle karşılaşmadan,

çok berrak olarak ulaşabiliyordu.

"Hep ümidim sende, güzel Hanım" dedim

 "Benim kurtuluşum için, Cehennem'in çürük tahtalarına basmayı göze aldın.

Senin kudretin ve mükemmelliğinle,

Bana gösterilen şeylerin, değerini daha iyi anladım.

Beni kölelikten kurtardın, özgürlük yoluna getirdin.

Geçtiğimiz her yolda,elinden gelen her şekilde bana yardım ettin.

Cömertliğinle iyileştirdiğin ruhumun bedenimden ayrıldığı zamanda

Yine razı olacagın bir ruh olarak Cennet'e dönmesine yardım et."

O’na böyle seslendim.

 O da bana uzaktan  bakıp gülümsedi;

Sonra gözlerini yeniden o ilahi Nur'a çevirdi.

Abbot

Yaşlı adam, "Senin yukarı çıkışına yardım etmek üzere,

ben buraya dualarla ve kutsal aşkla geldim" dedi

"Bu bahçeye bak gözlerini bir sonraki çıkışa hazırla

Cennetin Kraliçesi Meryem Ana orada.

Kalbim onun aşkıyla yanmakta

Çünkü ben Bernard' ım ona daima sadık olan Bernard...

Uzaklardan gelen bir yabancı mesela bir Hırvat;

Nasıl Veronica' yı görür ve hayran kalırsa, bakmaya doyamazsa;

Hazreti Isa‘ya "bu gerçekten senin yüzün mü?" diye sorarsa;

Ben de öyle hayatım boyunca, onu düşündüm; onun yüzünü özledim.

O yukarıdayken, ben dünyada O'nun verdiği huzuru hissettim.

Değerli oğlum gözlerin yanlız bir noktaya takılı kalmasın;

Sıra, sıra bakarak, gözlerini en yukarıya kaldır.

 Kraliçeyi gör bütün bu alem onun hizmetinde

Taçlandırılmış olan kendisine taht verilmiş olan Kraliçeye bak!"

Gösteriği yer, bütün ışıklardan daha parlaktı, tüm vadiyi aydınlatıyordu.

Merkezde kanatlar açıldı;

Binlerce melek parıldadı.

Her biri parlaklık ve sanat bakımından birbirinden farklıydı.

O ışıltıların ortasında, Meryem Ana' yı gördüm.

Onu gören gözler kutsandı,

Onun mükemmelliğini anlatmaya çalışmayacağım...

Bernard benim de aynı aşkla yanmakta olduğumu görünce,

O da aynı yöne sevgiyle baktı.

Bernard'ın O’na  bakışını görünce

 benim aşkım  daha da alevlendi...