Çocukluk Aşkı Beatrice

 Kanto 2

Inferno

Artık akşam olmaktadır,

Yeryüzündeki canlılar,  dinlenmeye çekilmektedirler

Dante ise zorlu bir yolculuğa hazırlanmaktadır.

Burada gördüklerini anlatabilmek için ilham perilerini ve üstün aklı yardıma çağırmaktadır.

Önce aklını kurcalayan soruyu Virgil’ e sorar:

“Şair sen benim rehberimsin,  söyle bana; ben bu yolculuğa dayanabilecek kadar kuvvetli miyim?

O korkunç geçitlerden geçebilir miyim?

Sen dedin ki Sylvius un babası Aeneas daha ölmeden buradan geçmiş;

Onun kim olduğunu düşünürsek ve kötülük karşıtı bütün güçlerin de ona yardım ettiğini de hesaba katarsak bu o kadar analşılmaz değildir.

Çünkü Aeneas büyük Roma’ yı kuran seçilmiş kişidir.

Roma’ yı kutsal bir yer haline getiren klisenin kurucusu Peter’in ardından gelen Paul de bu yolculuktan geçmiş;

Burada kendisini zafere götürecek şeyleri öğrenmiştir.

 Paul de seçilmiş kişidir.

Peki ya ben? Ben nasıl girebilirim buraya? Buna kim izin vermiş olabilir?

Ben “Aeneas” değilim, “Paul” de değilim, kendimi buna layık göremem;

zaten bir başkası da beni buna layık görmez.

Korkarım bu yolculuk boşuna bir çaba olacak!

Sen cok bilgesin, benim sana söylediklerimden daha fazlasını da anlayabilirsin.”

Aeneas in Truva dan kacisi

Dante bu düşüncelerle başlamakta olduğu yolculuktan, neredeyse vazgeçmek üzeredir.

Virgil kızar:

“Senin ne dediğini doğru anladıysam, ruhun korkuyla dolmuş.

 Bu insanın üzerinde büyük bir yüktür.

Korku insanı yapacağı onurlu işlerden alıkoyar, insan gölgelerden korkar olur.

Ben senin korkunu gidermek için, buraya niye geldiğimi ve sana niye yardım etmek istediğimi anlatayım;

Ben Limbo’ da diğer ruhlarla beraberken, çok güzel kutsanmış bir hanım geldi oraya ve benden yardım istedi.

Gözlerinde yıldızların parlaklığı vardı, benimle çok hoş,  yumuşak bir  sesle konuştu:

Kibar Mantua’ lının ruhu, senin şiirlerin ve ünün dünya durdukça duracaktır.

Benim talihsiz arkadaşım, şuradaki tepede yalnız kaldı, korku içinde,

Cennet’ te onun hakkında duyduklarıma göre, doğru yoldan ayrılmış, yardıma ihtiyacı var.

Ben gelmekte geç kaldım,

Lütfen git ona yardım et, sen ikna etmeyi bilirsin,

 onu oradan çıkar da benim içim rahat etsin.

Ben Beatrice’ im;  seni ona benim gönderdiğimi söyle.

Ben Cennet’ten geldim bir an evvel oraya dönmeyi arzu ediyorum.

Beni buraya getiren kuvvet aşktır...

Aşk yüzünden geldim burada seninle konuşuyorum.

Cennete geri dönünce orada Efendimize senden bahsedeceğim.”

Beatrice'in bu sözleri üzerine Virgil,

Dante ye yardım etmeyi kabul eder,

 ve merakından Beatrice’ e sorar:

Sen nasıl oldu da Cennet’ ten çıkıp buraya gelebildin, korkmadın mı?

O da, iyilere bir şey olmayacağını, iyilerin korunmuş olduğunu, Cehennem ateşinin iyilere değmeyeceğini anlatır. “Allah beni böyle yaratmış.” Der.

 Beatrice’ in Dante’ nin durumuna üzülmesi nedeniyle kendisine Cennet’ te Meryem Ana acır ve Dante ye yardıma gönderir.

Virgil’ in Dante’ ye bunları anlatması üzerine, Dante’ ye cesaret gelir;

 sabah güneşin açmasıyla büzüldükleri yerden doğrulan çiçekler gibi ayağa kalkar.

Beatrice’ in Cennet’ teki Meryem Ana’ nın ve Virgil’ in kendisine yardım etmesinden çok mutlu olur.

Artık bu zorlu yolculuğa hazırdır.

Virgil’e “sen benim üstadımsın, rehberimsin” der ve bu güvenle dik yokuşu tırmanmaya başlarlar.

 Bu özetten sonra, bir- iki kısa bilgi verelim:

-Dante bu eser boyunca değişik edebi stiller kullanıyor O anda konuştuğu kişiyle veya anlatılan olayların niteliğiyle ilgili olarak üslup değişiyor. Burada ilk bölümde de gördüşümüz gibi Virgil' i kendi "rehberi üstadı ve Romanın en büyük şairi" olarak selamlıyor. Onun için bu bölüme Virgil' in tarzıyla,  antik çağdaki edebi usulle, anlatacağı zor konuda kendisine yardımcı olmaları için "ilham perilerini" çağırarak başlıyor.

-Virgil daha önce Aeneas' ın hikayesini yazdığı için halen hayatta olan bir kişinin ahireti görmesini konu etttiği için Inferno bölümünde Dante’ye rehberlik ediyor.

- Dante sekiz yaşındayken annesini kaybeder; dokuz yaşındayken de komşusunun kızı Beatrice' i görür; bir daha tekrar 18 yaşındayken karşılaşırlar. İkisi yaşıttır.
 Dante onu çok sevmesine rağmen evlenemezler. Maalesef, Beatrice genç yaşta ölür.
Şair Beatrice' e olan aşkını gençliğinde yazdığı "Vita Nuova" adlı eserinde anlatmıştır.

Aradan geçen yıllardan sonra, surgunde Komedya' ya başlarken de Beatrice' i anlatmakta;
 onu Cennet'te hayal etmekte ve onun da kendisini sevdiğini, düşündüğünü ümit etmekte zor günlerinde bundan teselli bulmaktadır.