YOK

Vakti zamanında, hanımlar oğulları için bir kız beğenir, kalplerinden geçenide gördükleri genç kıza bütün samimiyetleriyle ifade ederlerdi. Bir kaç defa başıma geldi, oradan biliyorum.

Ben universitedeyken arkadaşlık yaptığım birisi vardı. Bir ara sözlenmiştik hatta. O sözlü olduğum dönemde, annemle gittiğimiz bir resim sergisinde, annemin bir arkadaşıyla  karşılaştık. Hanım da çok zarif bir hariciyeci eşi, oğlu da hariciyeciymiş. Beni görünce, konuşurken, “Ah kaçırdık” dedi. “Seni kaçırmışız, sözlenmişsin hiç olmadı” gibisinden bir şeyler söyledi. Ama o kadar tatlı, güzel gülen gözlerle bakıyor ki, çok hoşuma gitti.

Sonra, üzerinden bir kaç sene geçti. Ben artık sözlü değildim, bir gün telefon çaldı, yine bu hanım, annemlerin bir arkadaşları oğlunu evlendiriyormuş, nikaha gideceklermiş, „sen de geliyor musun?“ diye sordu bana. Ben davetli değilim ki, nikaha annemle babam gidecek, nasıl gideyim? Üstelik niyetini anladım belli ki oğlu da gelecek. „Yok, ben gelmiyorum“ dedim. „Öyle mi?“ falan dedi,neyse kapattık.

Sonra uzun zaman anneme, „Senin kızın bana yok ben gelmiyorum dedi“ demiş...

Annem de bana her zaman kızım, sana biri bir şey sorunca „yok“ deme, bu kelimeyi kullanma, daha kibarca cevap ver, falan derdi. (Babamla Mehmet’e de herif dediklerinde kızardı) Ah ne güzel senelerdi onlar...

Seneler sonra, bu sefer Bodrum‘da biz tatildeyken, onlar da oradaymış, bizi davet ettiler. Annem“ hadi sen de, gel çaya gidiyoruz“ dedi. Bu sefer ben artık evlenmişim çocuğum var falan, oğlu da oradaymış. Artık farketmez ama ben gene „Yok, ben gelmeyeyim şimdi, siz buyrun gidin“ dedim anneme. Annem de üzüldü. „Gelseydin keşke çok güzel vakit geçirdik“ dedi sonra.

Keşke gitseymişim, sonra rahmetli oldu o hanım. Gönül bağı kesilmedi, ama. Filiz‘in doğduğu seneydi galiba, annem de bizdeydi, Filiz’in tam yeni doğduğu zamanlar olmalı, annem hem torun sevincini, hem de Mehmet’i evlendirme heyecanını yaşıyordu. O sırada rüyamda, hem o hanımı, hem de babaannemi  gördüm çok sevinçle karşılıyorlardı bebeği…Adeta bizi tebrik ediyorlardı.

Ölmüşlere rahmet, kalanlara selam olsun…