Kanto 7 ÖFKE

Kanto 7

ÖFKE

Kanto 7 ye kaldığımız yerden öfke bölümüyle devam ediyoruz;

Dante’yle üstadı Virgil, Cehennemin dördüncü halkasında paraya kendisini tutsak edenlerin; cimrilerle müsriflerin yanından geçtikten ve onların hallerini gördükten sonra, Virgil “daha fazla vakit kaybetmeyelim” der ve yollarına devam ederler.

Kendilerini  Nefret ırmağının yani mitolojideki Styz ırmağının kıyısında bulurlar .Irmağın suyu koyu bulanik renkli bir çamurdur. Buradaki insanlarin kimisi çamura batmış vaziyette birbirleriye kafa göz yararak kavga etmektedir, yumruklar tekmeler kafa atmalar, birbirini ısırmalar korkunç bir nefret ve savaş…

Delacroix Nefret irmagini gecerken

Geldikleri yer (wratful) yani öfkelilerin hiddeti kontrol edemeyenlerin hayatı hem kendilerine hem de başkalarına zehir edenlerin yeridir.

Malum bizde “Öfke baldan tatlıdır” derler; öfkeliyken susmak kolay değil ama herhalde susabilene büyük sevap vardır; yani ne mutlu kin tutmadan nefret etmeden kötülük yapmadan olayı tatlıya bağlayabilene ya da barışı koruyabilene…

 “Öfkeyle kalkan zararla oturur derler” o da doğru, yalnız burada sadece zararla otursalar, hallerine şükredecekler; çok enteresan bir şekilde suça uygun ceza verilmiş; burada da öfke fırtınası bir türlü durmuyor; huzur bulamıyorlar. Esip gürleyenlerin, bas bas bağıranların, tehdit savuranların hepsini bir yere toplamışlar bunlar, birbirinin boğazını sıkmakla meşguller.

Öfkelerinin esiri olanlar üç gruba bölünmüş; biri saldırgan olanlar,bunlar yukarıda söylediğim gibi kafa göz yarıyor.

 Diğeri  (sullen) sessiz bunalımda- yani öfkeyi içinde tutup da için için kaynayanlar, bunlar ırmağın içinde  tam yüzeyin altında boğuluyor.Öyle ki suya gömülmüşler ve bulanık ırmağının suyu da fokurdamakta.Çünkü bunlar hayattan zevk almamış, haline şükretmemiş, hep negatif enerjileriyle bunalımda yaşamışlar, burada da aynı şekilde karanlık suya gömülmüş gün ışığına hasret bir varlık sürüyorlar Daha kötüsü, nasıl hayattayken diyeceklerini, içte tuttularsa kendilerin zehirledilerse burada da konuşamıyorlar, çünkü suya gömülmüşler ve içinde bulundukları su kötü bir su...

Birşeyler söylemek istiyorlar ama anlaşılmıyor, Virgil açıklıyor; “demek istedikleri hayatlarını mutlu geçirecekleri yerde zehir etmişler, güneşli günler varken kendilerini karanlık bunaltıcı günlere mahkum etmisler, bundan dolayı pişmanlıklarını dile getiriyorlar.”

Üçüncüsü de kindar olanlar.

 Yolcular bu bölümü de görüp ibret aldıktan sonra yollarına devam ederler ve karşılarına bir kule çıkar…

Bu yolculukta Dante ilk başta şair olarak insanın duygusal yönünü temsil ediyor ve gördüklerine üzülüyor ama yolculuk ilerledikçe felsefeyi temsil eden Virgil’in açıklamalarıyla suç (günah) ve ceza arasındaki dengeyi, adalet kavramını (devrine göre) daha iyi idrak edip üzülmek yerine olayı daha iyi muhakeme etmeyi öğreniyor… Ve derinliklere indikçe suçlarda cezalarda ağırlaşıyor.

Dante Ilahi Komedya

Inferno

Yorumlar

Elif Mat Erkmen