Hırsızlar
Inferno
Dante Ilahi Komedya
Yorumlar
Elif Mat Erkmen
Geçen bölümde şeytanların kendisini kandırmaya çalışması, Virgil'i çok öfkelendirir ve
Virgil' in morali bozulur bu duruma yolcumuz Dante'de çok üzülür ve
kendisini çaresiz hisseder. Orada her yönden Virgil in kendisine yol göstermesini istemektedir buna muhtaçtır Virgil olmadan yolculuğa devam edemez.
Fakat sonra Virgil dönüp Dante'ye baktığında; Dante ilk başta, karanlık ormanda karşılaştıkları anı hatırlar ve ustası Virgil'in gene eskisi gibi kendisine rehberlik etmeye devam edeceğini anlar.
Virgil
aklı, mantığı ve felsefeyi temsil etmektedir, ama bir insan ne kadar akıllı ve
iyi niyetli olursa olsun, bazan kötü niyetli kişilerce kandırılabimektedir. Fakat
bu moral bozukluğunu çabuk atlatırlar, çünkü Virgil yine duygularıyla değil, aklıyla haraket etmeyi seçmiştir.
Evet
şeytanlar "Köprü depremde yıkıldı, bir sonraki bölüme gidemezsiniz; ancak biz sizi
buradan çıkarabiliriz, sırtımızda taşırız" demişlerdi ama Dante ve Virgil oradaki
diğer ruhlardan, kayalara tırmanarak bu bölümden çıkabileceklerini öğrendiler (Şeytanla işbirliği yapmadan önce bir defa daha sorup, çare aramanın faydasını
gördüler. Bu arada "iki yüzlüler" bu defa doğruyu söylemiş oldu.
Diğer
ruhların-yani ikiyüzlülerin- kıyafatlerinin içinde taşıdıkları ağırlık (veya vicdanlarındaki ağırlık) nedeniyle bu
kayalıkları tırmanıp bu çukurdan çıkabilmeleri imkansızdı ama Virgil ve Dante çıkacaklar.
Virgil günahsız bir
ağırlığı yok o zorluk çekmiyor. Dante hala yaşamakta olduğu için dünyadaki normal
ağırlıyla yürüyor ve çok yoruluyor. Virgil ona diyor ki, "Bastığın yere dikkat et, taşın senin ağırlığını taşıyıp taşıyamacağını hesap et; yoksa çukura
yuvarlanırsın"
Sonunda güç bela tepeye varıyorlar. Dante bir kayaya yaslanıp, soluklanmak istiyor. Virgil, "Hayır devam edeceğiz, başarının bedeli ağırdır, durup
dinlenemezsin, kalk!" diyor.
Yüksekten bakınca bir sonraki çukur görünüyor, burası karanlık ve
yılanlarla dolu bir yer...Hırsızların çukuru.
Şairler bu sefer, hırsızlık çukurunu daha iyi görmek için
aşağıya doğru inmeye başlıyorlar.
İniş çıkıştan daha kolay (felsefi anlamda aynı zamanda, ahlaken doğruyu yapmak kötülükten uzaklaşmak daha üstün bir amaç izlemek zor; kötüyü seçip aşağıya yuvarlanmak kolay)
Burada hırsızların çıplak vücutlarına yılanlar dolanmış elleri
kolları yılanlarla bağlı eliyle hırsızlık yapamasın diye sımsıkı bağlanmış.
Yılanlar bunlara saldırıyor bir tanesi yılanın ısırmasıyla birden
alev alıyor anında yanıp kül oluyor sonra birden yeniden küllerinden doğuyor ve
işkence tekrar başlıyor.
Bu ruh artık çılgına dönüyor, sara nöbeti gibi bir nöbete tutuluyor. Dante bunun kim olduğunu merak ediyor, yanına yaklaşıp soruyor. İsmi Vanni Fucci
imiş. "Ben Toscana da yaşadım, canavarın tekiydim" diyor. Dante hatırlıyor; bu çok tehlikeli, şiddet yanlısı, öfkeli bir adamdı; acaba neden
buraya attılar da, öfkelilerin bölümüne atmadılar, diye hayret ediyor. Vanii'ye bunu
sorduğunda, adam iyice kızıyor ve kendisinin burada hırsızlar arasında olasından
ve bu çektiği azaptan çok, burada Dante tarafından görülmeye üzüldüğünü söylüyor; o öfkeyle Dante ve Floransa hakkında kehanetlerde bulunuyor.
Biraz üstü kapalı
olarak "senin mensubu bulunduğun parti fena yenilecek" diyor ve "bunu da seni
üzmek için söyledim" demeyi de ihmal etmiyor.
O zamanlar Floransa'nın kliseleri çok zengin; altın gümüş dolu. Bu
Vanni klisenin hazinelerini çalmış; ortadan kaybolmuş; yalnız, onun yerine bir
başkası haksız yere mahkum edilmiş ve bir sene hapis yatmış. Sonunda durum
anlaşılmış ama Vanni kaçıp kurtulmuş ama ortakları yakalanıp cezalarını
çekmişler.
Vanni de dünyada çekmediği cezanın daha ağırını Cehennem de
çekiyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder