17 Aralık 2020 Perşembe

Çılgın Aşk

 

Cennet 8

 

Herkes Venüs' ün kendi yörüngesinde dönerken,

Dünyaya aşk deliliği yağdırdığını;

İnsanları çaresiz bıraktığını düşündü.

Bundan dolayıdır ki eskiler -cahilliklerinden olmalı -

Aşk Tanrısı Venüs' e taptılar.

 


Sadece ona değil, Cupid' e de adaklar adadılar.

Cupid Dido' nun kucağındaydı.

(Kartaca Kraliçesi- Aeneas)

 

Venüs kâh güneşin arkasında, kâh önündeydi.

Nasıl geldiğimi bilmeden ulaştım ona,

Sevdiğim hanımın daha da ışıldadığını görünce,

Venüs'e gelmiş olduğumuzu anladım.

 

Ateşin içinde kıvılcımı ayırt etmek,

Müziğin içinde bir sesi ayırt etmek gibi,

Işıklar içinde dans eden  ışığı gördüm.

 

Işık bize doğru geliyordu, gökteki bütün rüzgarlardan daha hızlı.

Serafim meleğinin yanında başlamış olan dansı,

 ve ruhların şarkısını durdurdu bu gelen ışık.

 

Hoşana' nın söylendiğini duyduk yine

O kadar güzeldi ki; ondan sonra hep öylesini duymak istedim

Biri (Carlo Martello) yanımıza yanaştı ve solo söyledi:

 

 

 

"Biz senin emrine amadeyiz yeter ki, bu şarkılardan zevk al

Biz burada gezegenlerle birlikte döneriz

Senin için durmak bize zor gelmez" dedi.

Güzel hanımın onayladığını gördükten sonra, ben de ruha döndüm ve

Sevgi dolu bir sesle kim olduğunu sordum;

 

Birden daha da parıldadı ruh.

 

"Ben dünyada az kaldım" dedi,

"Biraz daha kalabilseydim o kötülüklere mani olabilirdim;

Etrafımdaki ışık halesi kimliğimi gizliyor senden;

 

Sen beni çok severdin...

Dünyada daha çok kalsaydım, sana da daha çok sevgi gösterebilirdim,

Provans bölgesi beni bekliyordu,

Garigliano bölgesi de;

Tuna nehrinin aktığı yerlerin tacı başımdaydı.

 Şimdiki krallar hep bizim soyumuzdan gelir,

Carlo ve Rudolfo,

Kötü yönetim hep insanlara zarar verir,

Onun için Palermolular "Geber" diye bağırıyor.

 

Keşke kardeşim anlasaydı,

Tiranca yönetimin insanları delirteceğini,

Katolonya 'nın  fakirliğinin, kendisinin de sonunu getireceğini.

Bilseydi kaçardı...

Gemisine aldığı ağırlıkları arttırdıkça arttırdı.

Doldurup batırdı.

 

Cimriliği, paragözlüğü babasından miras kalmadı

Eli açık bir babanın oğluydu o…"

O’na para kesesini doldurmayı düşünmeyen asker lazımdı.

 

"Çok güzel anlatıyorsunuz efendim;

Sizi burada Cennet’te bulduğuma çok sevindim.

Yalnız merak ettim;

Nasıl olurda iyi tohumdan kötü meyve çıkıyor?" dedim

 

Sana tek bir gerçeği anlatabilirsem artık geride kalmış olan olayları daha iyi anlayabilirsin.

"Rahman yalnız yaratmakla kalmaz, rızkını da verir;

Bu mükemmel yerleri gezdin, dolaştın, gördün;

Ok nereye atılırsa hedefi şaşmaz bulur.

Yay ne tarafa doğrultuyduysa, o tarafa gider.

 

Yaratan mükemmel yaratmıştır. Öyle olmasa bu sanat değil karmaşa olurdu.

Yaratılışta hata varsa, bu  haşa Yaradan’da  hata anlamına gelir.

Böyle bir şey olamayacağına göre Yaratılmış iyidir.

Anladın değil mi?"

 

"Evet anladım, ne gerekiyorsa doğa onu yaratır."

 

"Söyle bana insan vatandaş olduğu için daha mı iyi yaşamaktadır?"

 

"Evet, ondan şüphe yok!"

 



"Toplumda değişik işleri görecek insanlara ihtiyaç vardır. Öyle olmasa toplum olmazdı

Hocan (Aristo) Böyle yazmıştır.

Aynı kökenden gelen, insanlar değişik amaçlara hizmet ederler.

Biri Solon (Atinalı hukukçu) olur; biri Xerxes;(Pers Hükümdarı- Babil kralı- asker)

biri Melchizedek;  (İncil de adı geçen bir rahip)

 biri Daedalus.  (Sanatkar, Yunan mitolojisinde Icarus‘ un babası)

 

Tabiat herkesi ayrı şekillendirir

Aynı tohumdan gelen ikizler Esau ve Jacob farklıdır

Romulus' un ailesi mütevazi bir aileydi

İnsanlar onun babasının kim olduğunu tanımıyorlardı bile,

 

Babadan oğula hep aynı giderdi belki Tanrı’nın rahmeti olmasaydı.

Eskiden yaşadıkların ileride de yeniden yaşanabilir.

Tohum yabancı yere atılırsa netice farklı olur;

Aynı ürünü alamazsın.

Askeri alıp, rahip yapamazsın.

Rahibi alıp, kral yapamazsın.



Yaparsan yoldan çıkarlar…"




 



YORUM

 

 

Dante ve Beatrice Venüs gezegenine çıkarlar. Bu gezegen aşkı simgelemektedir. Onların geldiğini gören ruhlar, Dante’nin ne söyleyeceğini merak ederek hemen yanlarına gelirler. Bunlardan biri Dante’nin eski arkadaşı Carlo Martello ’dur.

 Carlo, kendi ailesinde kötüye gidişi anlatır. Dante bu kötüye gidişin sebebini ve neden insanlar arasında ahlaki bakımdan farklılıklar olduğunu merak etmektedir.

Charles, Fransız Anjou asil ailesinden gelmektedir. Kardeşi Roberto, Napoli Kralıdır. Diğer şairler, yaşadığı devirde Roberto ’yu  övse de Carlo kardeşi için cimri demektedir.

Carlo, Tanrı’nın herkesi farklı yaratığını ve bunun da toplumun işlemesi için gerekli olduğunu anlatır. Dante, iyi bir aileden nasıl kötü evlat yetiştiğini merak eder ve “Nasıl iyi tohumdan kötü meyve çıkar?” diye sorar.

Burada konu toplumun daha iyi işlemesi için nelerin gerekli olduğuna gelir. Aristo’nun insan sosyal bir hayvandır prensibi gereğince insanın toplum içinde yaşamasının daha rahat bir hayat tarzı sağlayacağı düşünülür.

Carlo, “Eğer insan toplum halinde yaşamasaydı yani vatandaş olmasaydı daha mı iyi olurdu?” diye sorar.

Bu konunun izaha ve delil göstermeye gerek olmayacak kadar açık olduğunu düşünür, Dante.

Sonraki soru toplum halinde yaşamak için çeşitli mesleklere ihtiyaç olmasıyla alakalıdır.

Cevap da insanların çeşitli meslekleri icra edebilmek için birbirlerinden farklı karakter özelliklerine sahip olmaları gerektiğidir.

Birisi sanatkâr olur, birisi asker, birisi devlet adamı, birisi rahip, hepsinin işlerini yapabilmek için farklı yetenekleri olması gerekmektedir.

Eğer her birimiz anne babamızla aynı özelliklere sahip olursak toplumda ilerleme olmaz. Bizler farklı farklı işler için Tanrı tarafından yönlendirilmeliyiz.

Toplumun da, insanlardaki bu farklı karakter özelliklerine saygı göstermesi ve kişilerin kendilerine uygun işlerde çalışmalarına saygı göstermesi gerekir.

Aristo’nun insan sosyal bir hayvandır sözü hatırlatılıyor burada. Sosyal hayatta herkesin bir yeri olur, değişik görevler değişik meslek erbabı tarafından yerine getirilir ve böylelikle düzen sağlanır.

 

Homo natura civile animal est (“Man is by nature a social animal”).

 

Carlo Martello (Charles Martel of Anjou) 1271-1295) yılları arasında yaşamıştır.

İkizler Esau ve Jacop’un hikayesi Tevrat’ta anlatılmaktadır.

 

 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder